“U članu 177. stav 1. Zakona o radu (“Sl. glasnik RS”, br. 24/2005, 61/2005, 54/2009, 32/2013 i 75/2014 – dalje: Zakon) propisano je da radni odnos može da prestane na osnovu pisanog sporazuma između poslodavca i zaposlenog.
Zakonom nije propisana obaveza poslodavca da zaposlenom isplati novčanu naknadu pri sporazumnom prestanku radnog odnosa. Saglasno članu 8. stav 2. ovog zakona, prema kome opštim aktom ili ugovorom o radu mogu da se utvrde i druga prava, osim prava utvrđenih Zakonom, sa stanovišta primene Zakona nema smetnji da poslodavac zaposlenom isplati novčanu naknadu – otpremninu pri sporazumnom prestanku radnog odnosa, ako je to pravo utvrđeno opštim aktom ili ugovorom o radu.
Novčana naknada koja se isplaćuje zaposlenom pri sporazumnom prestanku radnog odnosa, u skladu sa opštim aktom ili ugovorom o radu, jeste drugo primanje koje se smatra zaradom u smislu člana 105. stav 1. Zakona i koje sadrži porez i doprinose koji se plaćaju iz zarade, u skladu sa Zakonom (stav 2. navedenog člana).”
Mišljenje Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, br. 011-00-169/2017-02 od 13.4.2017. godine
