“Članom 68. stav 2. Zakona o radu (“Sl. glasnik RS”, br. 24/2005, 61/2005, 54/2009, 32/2013, 75/2014, 13/2017 – odluka US i 113/2017 – dalje: Zakon), propisano je da zaposleni stiče pravo na korišćenje godišnjeg odmora u kalendarskoj godini posle mesec dana neprekidnog rada od dana zasnivanja radnog odnosa. Član 72. Zakona propisuje da zaposleni ima pravo na dvanaestinu godišnjeg odmora iz člana 69. Zakona (srazmeran deo) za svaki mesec rada u kalendarskoj godini u kojoj je zasnovao radni odnos ili u kojoj mu prestaje radni odnos.
Iz navedenog sledi da zaposleni kome prestaje radni odnos zbog odlaska u penziju ima pravo na srazmeran deo pripadajućeg godišnjeg odmora za kalendarsku godinu u kojoj mu prestaje radni odnos. Srazmeran godišnji odmor utvrđuje se tako što se zaposlenom obračuna dužina godišnjeg odmora u skladu sa članom 69. Zakona, primenom kriterijuma iz Zakona, opšteg akta ili ugovora o radu, pa se tako utvrđena dužina godišnjeg odmora (broj dana) podeli sa brojem meseci u kalendarskoj godini kako bi se dobio broj dana godišnjeg odmora za jedan mesec. Naime, zaposleni će imati pravo na godišnji odmor u trajanju koji predstavlja proizvod broja dana godišnjeg odmora za jedan kalendarski mesec i broja meseci koje će provesti u radnom odnosu kod poslodavca u kalendarskoj godini u kojoj mu prestaje radni odnos.”
(Mišljenje Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, br. 011-00-415/2016-02 od 3.8.2016. godine)
