“Članom 114. stav 1. Zakona o radu (“Sl. glasnik RS”, br. 24/2005, 61/2005, 54/2009, 32/2013, 75/2014, 13/2017 – odluka US i 113/2017) propisano je da zaposleni ima pravo na naknadu zarade u visini prosečne zarade u prethodnih 12 meseci, u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu, za vreme odsustvovanja sa rada zbog, između ostalog, vojne vežbe i odazivanja na poziv državnog organa.
Članom 116. stav 1. Zakona o radu, propisano je da zaposleni ima pravo na naknadu zarade najmanje u visini 60% prosečne zarade u prethodnih 12 meseci, s tim da ne može biti manja od minimalne zarade utvrđene u skladu sa ovim zakonom, za vreme prekida rada, odnosno smanjenja obima rada do kojeg je došlo bez krivice zaposlenog, najduže 45 radnih dana u kalendarskoj godini.
Prema tome, imajući u vidu da se plaćeno odsustvo odnosi na radne dane a da vaskršnji praznici spadaju u verske praznike koji su neradni dani po Zakonu o državnim i drugim praznicima u Republici Srbiji (“Sl. glasnik RS”, br. 43/2001, 101/2007 i 92/2011) smatramo da za te dane imate pravo na isplatu naknade zarade u visini prosečne zarade u prethodnih 12 meseci, u skladu sa članom 114. stav 1. Zakona o radu, a ti dani se ne računaju u plaćeno odsustvo iz člana 116. Zakona o radu.
Dalje, u članu 68. stav 4. Zakona o radu je propisano da zaposleni ne može da se odrekne prava na godišnji odmor, niti mu se to pravo može uskratiti ili zameniti novčanom naknadom, osim u slučaju prestanka radnog odnosa u skladu sa ovim zakonom.
Prema tome, novčana naknada za neiskorišćeni pripadajući godišnji odmor se isplaćuje u slučaju prestanka radnog odnosa. U tom smislu, poslodavac je bio u obavezi da vam prvo omogući korišćenje drugog dela godišnjeg odmora za 2017. godinu pa nakon toga da vas uputi na plaćeno odsustvo. “
Mišljenje Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, br. 011-00-376/2018-02 od 25.5.2018. godine
